Over Auke Pieter Colijn

Ik ben hoogleraar experimentele astro-deeltjesfysica aan de Universiteit van Amsterdam. Tot aan 2015 heb ik gewerkt aan botsingsexperimenten bij het Fermilab in Chicago en bij CERN in Geneve. De apparatuur waaraan ik heb gewerkt voor het ATLAS experiment op CERN is gebruikt voor de ontdekking van het Higgs deeltje, waarvoor in 2013 de Nobelprijs voor de natuurkunde is toegekend.

Sinds 2011 houd ik me bezig met de deeltjes die uit het Heelal de aarde bereiken: astro-deeltjesfysica dus. Ik werk aan het XENON experiment om zogenaamde donkere materie te ontdekken. Ik heb als thuisbasis de Universiteit van Amsterdam en het Nederlandse Instituut voor Subtomaire Fysica (Nikhef), maar mijn experiment is gebouwd in het ondergrondse Gran Sasso laboratorium in Italie.

Presentatie: “Niet alles geeft Licht”

Alles wat we weten over het Heelal, van de maan dichtbij tot sterrenstelsels miljarden lichtjaren ver weg, leren we door het licht dat ons bereikt. Licht vertelt ons over afstanden, bewegingen en dynamiek in het universum. Maar wat als het licht ons niet alles laat zien? De bewegingen van sterren en sterrenstelsels verraden namelijk het bestaan van iets onzichtbaars: donkere materie.

Op alle afstandsschalen kan de dynamica van ons Heelal alleen worden verklaard als we aannemen dat er een grote hoeveelheid onzichtbare materie aanwezig is. Voor elke kilo gewone materie—de atomen en moleculen die wij kennen—is er ongeveer vijf keer zoveel van deze mysterieuze materie nodig. Toch zendt donkere materie zelf geen licht uit en reflecteert het ook niet.

Als deeltjesfysicus ben ik ervan overtuigd dat donkere materie bestaat uit nog nooit eerder waargenomen deeltjes. Mijn verhaal neemt je mee naar een ondergrondslaboratorium in Italië, waar extreem gevoelige meetinstrumenten zijn opgesteld om deze verborgen deeltjes te vinden. Want hoewel niet alles licht geeft, kan juist de afwezigheid van licht ons de weg wijzen naar een nieuwe ontdekking.