Verstoring door te veel licht is niet alleen vervelend voor amateurastronomen, maar belemmert ook professionele sterrenkundigen bij hun onderzoek. Daarom worden de meeste telescopen gebouwd in afgelegen gebieden, die voortdurend moeten worden beschermd tegen oprukkende lichtvervuiling.

Naast de lichtvervuiling door steden zijn er nog andere vormen van verstoring die sterrenkundig onderzoek hinderen. Neem bijvoorbeeld de honderden Starlink-satellieten van SpaceX. Deze satellieten reflecteren zonlicht en zijn bijzonder helder. Dit is een probleem als sterrenkundigen verre objecten zoeken die weinig licht uitstralen, en daarvoor hemelfoto’s met een lange sluitertijd maken. De satellieten zorgen dan voor witte strepen op de foto, zodat we minder kunnen zien.

Lichtvervuiling is een probleem voor allerlei vormen licht. Bij radioastronomie zijn perytonen een voorbeeld van lichtvervuiling. Deze korte radiosignalen, die door API-onderzoeker Emily Petroff bij de Parkes-radiotelescoop in Australië werden ontdekt, lijken sterk op zogenaamde Fast Radio Bursts waar men naar op zoek was. Petroff ontdekte dat perytonen ontstonden als sterrenkundigen de magnetron in de kantine van het observatorium te vroeg openmaakten! Door deze verstoringen was de aard van FRB’s jarenlang een nog groter mysterie dan ze nu al is.

In Nederland vragen we ieder jaar aandacht voor de problemen van lichtvervuiling door in de Nacht van de Nacht alle lichten uit te doen. De Nacht van de Nacht viel in 2020 op 24 oktober.