Voor de beste ervaring schakelt u JavaScript in en gebruikt u een moderne browser!
Je gebruikt een niet-ondersteunde browser. Deze site kan er anders uitzien dan je verwacht.
Een paar weken geleden hebben we een online sterrenkunde-evenement voor kinderen gehost. Een onderdeel hiervan was de wedstrijd “Teken je eigen alien”. We feliciteren de drie winnaars Nathan, Tom en Dila (afbeelding 1) van harte.
Drie kindertekeningen van buitenaardse wezens
Afbeelding 1: De winnende tekeningen van Buitenaardse wezens van onze webcast van Januari

We hebben veel creatieve inzendingen voor de wedstrijd ontvangen. Dit bracht ons op het idee om de blog van deze maand te wijden aan een de meest intrigerende vragen uit de astrofysica: “Zijn wij echt uniek en alleen in dit universum? En zo niet, waarom hebben we dan nog nooit contact gehad met een buitenaardse levensvorm?”

Veel wetenschappers van over de hele wereld vragen zich dit ook af en zijn op zoek naar het antwoord op die vraag. In 1961 formuleerde Frank Drake de “vergelijking van Drake” om in te schatten hoeveel buitenaardse levensvormen er in ons melkwegstelsel zijn die op de een of andere manier met ons zouden kunnen communiceren (afbeelding 2).

De afgelopen jaren zijn wetenschappers er in geslaagd om de vormingssnelheid van sterren in ons melkwegstelsel nauwkeuriger te benaderen (R*). Ook krijgen zij steeds meer inzicht in hoeveel van die sterren een planetenstelsel hebben (fp) en zelfs in welk deel van die planeten mogelijk leven is (ne). Ook al zijn deze parameters bekend, is het toch erg onduidelijk hoe waarschijnlijk het is dat er een levensvorm ontstaat op die bewoonbare planeten (fe), hoe waarschijnlijk het is dat zo’n levensvorm zich ontwikkelt tot een intelligente beschaving met technologie die het mogelijk maakt om met de mensheid te communiceren (fi, fc), en hoelang zo’n beschaving al bestaat (L).

 

Afbeelding 2: De Vergelijking van Drake

Gegeven een aantal schattingen voor deze uiterst onzekere waarden lijkt het erop dat de kansen op het bestaan van een intelligente levensvorm in de Melkweg alleszins redelijk zijn. Toch hebben we geen bewijs dat een buitenaardse levensvorm ooit de aarde heeft bezocht of heeft geprobeerd om met ons te communiceren. Dit staat ook wel bekend als de Fermiparadox. Als we leven in ons eigen zonnestelsel zouden ontdekken, zou een aantal van deze onbekende parameters ingeperkt kunnen worden zodat wij een beter idee krijgen hoe waarschijnlijk het is dat er ander intelligent leven buiten onze planeet is.

Wetenschappers zijn continu op zoek naar signalen van andere planetenstelsels die kunnen duiden op een andere levensvorm, maar tot nog toe zonder resultaat. Meer dan tien jaar geleden werden er zogenaamde fast radio bursts ontdekt, die uit de verre ruimte komen. Er werd verondersteld dat dit signalen konden zijn van buitenaardse ruimtevaartuigen die tussen zonnestelsels reizen, maar dit lijkt toch onwaarschijnlijk, gezien gegevens van recenter datum. De aard van deze radiopulsen is dan ook nog altijd een raadsel. Wetenschappers hebben op hun beurt radiosignalen met basisinformatie over de aarde naar nabije sterrenclusters gestuurd, maar tot nog toe is er geen overtuigende vorm van communicatie geweest tussen de mens en een buitenaardse levensvorm.